Alise

‘Ik wil me nooit meer verstoppen, ik mag mezelf zijn.’

Ik ben Alise, 33 jaar 

Ik ben al vanaf mijn 11e bekend met de GGZ. Jarenlang heb ik verkeerde diagnoses gekregen en daarmee ook verkeerde behandelingen. Het voelde alsof er een steen op me gelegd werd waardoor ik niet kon groeien. Toen ik 30 was heb ik mijn hele GGZ dossier opgevraagd. Het las als een zwartboek van mijn leven. Ik heb er pakketjes van gemaakt die ik op Oudjaar heb verbrand, dat voelde als een bevrijding.  

Toen het twee jaar geleden weer slechter met me ging kwam ik terecht bij het wijkteam. Daar was een ervaringsdeskundige, die me vertrouwen gaf waardoor ik terug durfde naar de GGZ. Er is nu meer openheid, nu word ik wél gezien. En ik word eindelijk behandeld voor mijn trauma’s.  

Lumen 

Bij Expex, dat staat voor Experience Experts, heb ik een ervaringsdeskundigheidstraining gevolgd voor jongeren. Via hen ben ik in contact gekomen met Lumen. In 2019 heb ik o.a. de cursus Zicht op Herstel gevolgd. Daarna ben ik begonnen met wat ondersteunende administratieve taken en inmiddels werk ik iedere woensdag en donderdag op het secretariaat aan de Hooigracht.  

Ik merk dat ik steeds minder timide ben, ik voel me er thuis. Dat komt door de positieve benadering van Lumen. Daar zeggen ze: ‘Dat kan jij wel!’ Het werk geeft voldoening, je groeit van het idee dat je nodig bent. Ik heb plannen voor vervolgtrainingen op gebied van ervaringsdeskundigheid of misschien een opleiding tot vak-therapeut.  

Er komen bij Lumen heel veel verschillende mensen en toch is er iets dat verbindt. Er is openheid en je mag zijn wie je bent. In de GGZ wordt alles gerapporteerd, bij Lumen is dat niet. Die eigen regie is heel waardevol. Je hebt geen indicatie nodig, er zijn geen wachtlijsten. En de ervaringsdeskundigen staan naast je, familie en vrienden kunnen dat eigenlijk niet.  

 Een wereld vol kleur en hoop 

In mijn hoofd is de wereld veel mooier. In mijn schilderijen laat ik dat met felle kleuren zien. Ik heb een klaproos geschilderd, een symbool voor hoop. Het zaadje zit in de grond, alles is daarin aanwezig, maar als de steen die erop ligt niet op tijd wordt weggenomen, kan het niet ontpoppen. Gelukkig ben ik wel op tijd ontpopt. Ik wil me nooit meer verstoppen! Ik heb mijn jeugd gemist en heb pech gehad, maar ik heb er een draai aan gegeven en probeer in het nu te blijven. 

Soms is het moeilijk om aansluiting te vinden, mensen hebben snel een oordeel. Maar ik geloof in het butterfly effect, dat je met een beetje vriendelijkheid niet alleen zelf een beter mens wordt, maar ook de wereld verandert. Geef elkaar de kans om te zijn wie je bent, wees een beetje liever voor elkaar en begin bij jezelf. Ik weet wat diepte en donkerte is. Ik weet ook dat je dit kunt overwinnen met hulp van een handreiking. Vanuit mijn eigen hart en ervaring wil ik nu anderen zo’n hand reiken.  

Klik hier voor de andere verhalen