Jack

‘Bij Lumen draag ik vele petten.’ 

Ik ben Jack, 41 jaar 

In mijn jeugd waren de ziekte van mijn moeder en de afwezigheid (werk) van mijn vader bepalend. Ik miste veiligheid en warmte. Als jochie van 13 draaide ik op mijn kamertje plaatjes als een echte DJ en later trad ik met een vriendje op bij het LVC.
Toen mijn moeder net aan de beterende hand was, kreeg ze kanker en overleed op haar 39e. Ik was 16 en zorgde met een tante voor mijn vier jaar jongere broertje. 

Drugs en problemen

Ik was bang voor gevoel en om dat te dempen ging ik drugs gebruiken. Ik woonde thuis tot ik op mijn 26e trouwde. Wij kregen een dochter. Een nieuwe bladzijde in mijn leven? Nee, ik kwam niet van mijn verslaving af; na een jaar scheidden we.
Door huurschuld raakte ik mijn huis kwijt. Vrienden hadden vertrouwen in mij en lieten mij op hun bank slapen tot ze genoeg van mij kregen: breng nu je leven maar eens op orde! Ook mijn ex-vrouw was streng en ik was haar en mijn dochtertje kwijt.
Elf jaar lang was mijn leven een rommeltje, maar ondanks mijn verslaving werkte ik zestien jaar lang bij een supermarkt. Daarna werden het uitzendbureaus. Wat mijn ogen zien, kunnen mijn handen maken. 

Naar herstel

De tweede keer bij de daklozenopvang dacht ik: nu is het klaar! Ambulante detox hielp, even. Ik had geen fysieke afkickproblemen, maar mentale. Iemand wees mij op de kliniek De Stam, Den Haag. In mei 2019 ging ik erheen en bleef er acht maanden intern. Het hoofd van de ervaringsdeskundigen leerde mij: Als je altijd doet wat je deed, zal je altijd krijgen wat je kreeg. Zo leef ik nu! En ik leerde: herstellen moet je alléén doen voor jezelf.
In De Stam vond ik structuur, warmte en veiligheid en pakten we mijn onderliggende problemen aan. Maandelijks kwamen veel ouders op bezoek; ook, uiteindelijk, míjn vader. 

Acht maanden De Stam, toen vier maanden daklozenopvang en ik blééf clean. Ik kreeg een driekamerhuis in Alphen. Mijn vader en ik richtten een kamer in voor wanneer mijn dochter en ik elkaar zullen ontmoeten. Ik ben supertrots op haar.
Een ervaringsdeskundige bij de ambulante zorg wees me op Lumen. 

Lumen

Ik ging naar bijeenkomsten in Lumen, Alphen. Normaal kijk ik de kat uit de boom, maar hier stelde ik mezelf meteen open. Mensen luisteren er zonder te oordelen.
In Lumen, Leiden, werd ik geaccepteerd als vrijwilliger. Ik wilde meer tools en kennis om mensen te kunnen helpen en volgde cursussen bij Lumen. Ik werd vrijwilliger bij het respijthuis, Alphen, en kreeg na 1,5 jaar een baan bij Lumen, Leiden: werk in het respijthuis, en cliëntondersteuning. 

Bij Lumen kun je je als vrijwilliger ontplooien, krijg je kansen op de weg naar arbeidsparticipatie en je bent er altijd welkom. Ze laten je niet vallen, je voelt warmte en veiligheid, mensen omarmen elkaar. Mijn expertise ligt bij verslaving, maar bij Lumen draag ik vele petten:
Respijthuismedewerker, Cliëntondersteuner, Humorist, DJ in Het Inloophuis en Klusjesman. 

Klik hier voor de andere verhalen